Dyskryminacja polega na nierównym, niesprawiedliwym lub wrogim traktowaniu ludzi tylko dlatego, że należą do grupy wyróżnionej ze względu na takie cechy jak m.in.:

• płeć
• wiek
• niepełnosprawność
• orientacja i tożsamość seksualna
• kolor skóry
• narodowość lub pochodzenie etniczne
• religia, wyznanie lub światopogląd

Dyskryminacją jest zatem odmienne (zazwyczaj niekorzystne) traktowanie osoby z określoną cechą w porównaniu do tego, jak traktowani są inni w podobnej sytuacji.

Zachowania dyskryminacyjne zdarzają się w różnych obszarach naszego życia, jak choćby w edukacji lub w pracy. Każdy z nas zaś może stać się ich ofiarą lub świadkiem, a nawet nieświadomym sprawcą. Dzieje się tak dlatego, że dyskryminacja przyjmuje różne formy, od żartów i drobnych gestów (np. wykładowca opowiada seksistowskie dowcipy na zajęciach), przez bezrefleksyjnie lub intencjonalnie wypowiadane przekonania czy powielane rytuały i zwyczaje (np. powtarzanie sloganu, że kobiety są gorsze z matematyki lub zapraszanie jako specjalistów na konferencje jedynie mężczyzn), aż po zachowania jaskrawie niesprawiedliwe (np. wystawianie studentkom maksymalnie 4.0 z egzaminu niezależnie od kompetencji lub przydzielanie stanowisk zależnie od płci, a nie kwalifikacji).

Dyskryminacją nie jest odmienne traktowanie, jeżeli jego przyczyna wiąże się z rzeczywistym wymaganiem zawodowym (np. odmawianie osobie niepotrafiącej mówić dostępu do zawodów wymagających pracy głosem).

Dyskryminacją nie jest również odmienne traktowanie osób mające na celu wyrównanie szans (np. udostępnianie udogodnień dla osób z niepełnosprawnościami wyłącznie tym osobom).

Dyskryminacja a stereotypy i uprzedzenia
Dyskryminacja jest formą nieuzasadnionej i nieobiektywnej marginalizacji, przejawiającej się często wrogim zachowaniem wobec konkretnych osób. Nierówne traktowanie spotyka te osoby ze względu na przynależność do grupy, a nie ze względu na ich indywidualne właściwości. Dyskryminacja wynika więc z poprzedzających ją negatywnych przekonań (nadmiernie uogólnionych sądów, stereotypów) na temat jakiejś grupy osób oraz z pojawiających się w ich konsekwencji uprzedzeń, czyli nastawienia, negatywnych emocji odczuwanych do stereotypizowanych osób.

Stereotyp jest zbiorem sądów na temat członków jakiejś grupy (np. stereotyp kobiecości zawiera przekonania, że kobiety są uległe, bierne i opiekuńcze), uprzedzenie to stosunek emocjonalny, nastawienie (np. niechęć do kobiet), a dyskryminacja to zachowanie (np. pomijanie kobiet przy awansie).